O powieściach ludowych J.I.Kraszewskiego...

Cykl ludowych opowieści Kraszewskiego składa się z zaangażowania autora w pewną ideę, a jest to idea walki o losy chłopów pańszczyźnianych, ulżenie ich niedoli oraz zniesienie poddaństwa. Mimo że, Kraszewski pokazuje nam kontrast chłopi- szlachta, albo wieś- dwór, to nie daje żadnego znaku, jak ten konflikt rozwiązać. 

Chociaż w Ładowej pieczarze ukazane jest harmonijne współżycie obydwu stanów.

Realistyczne powieści Kraszewskiego ukazują niedolę chłopów. Wszystkie autentyczne historie które usłyszał od świadków podczas swoich podróży po Wołyniu i po Polesiu, przełożył na papier. Niekiedy są to dramatyczne historie, które sprawiają, że łza kręci się w oku, które są pełne współczucia, ale również niedowierzania, że coś takiego miało miejsce.

Kraszewski w swojej innej powieści pt. Wspomnienia Wołynia, Polesia i Litwy opowiada o różnych sytuacjach, które spotkały go w czasie podróży, które są dosyć dramatyczne i na pewno to staje się jego inspiracją.

Reasumując, Kraszewski po uwłaszczeniu chłopów przestał interesować się kwestią chłopską, na pewno z powodu oderwania się od wsi. Jednak w stanowisku autora nie dochodzi do wycofania się z idei aprobaty chłopów w sytuacji konfliktu, zmiana wyraża się bowiem w doborze obrazów życia wsi, w koncepcji bohatera i w kształtowaniu jego losów. 

A tutaj, moje recenzje powieści Józefa Ignacego Kraszewskiego:

1. Historia kołka w płocie  
2. Historia Sawki
3. Ładowa Pieczara
4. Chata za wsią
5. Ulana
6. Budnik
7. Ostap Bondarczuk